jeden, zamknięty w małym miasteczku, które było więzieniem dla jego płonącej wyobraźni, drugi, namiętnie spragniony sławy, na którą musiał czekać ponad dwadzieścia lat – obaj byli oczywiście równie nieznani, i jest więcej niż prawdopodobne, że Leopardi nigdy nie czytał książki Schopenhauera, która nawet w Niemczech zaczęła krążyć znacznie później. Nie ulega jednak wątpliwości, że Schopenhauer znał poezję Leopardiego przynajmniej raz, choć jej nie docenił znaczenie, jakie ma on w historii systemu pesymizmu.".

Navigation